Amsterdam ligt er mooi bij deze zomerse namiddag, ik zit in tram 9 op weg van CS naar de Utrechtsestraat. Mijn klassieke safari-jurk met leren ceintuur om de taille combineert perfect met de bruine sandalen en gouden sieraden. Mijn beige kasjmier vest ligt losjes op mijn schoot met mijn handtas erop. We gaan dineren bij Sluizer en naar Puccini’s ‘Madama Butterfly’ in de Stopera. Het appartement van een vriend van Mark staat de hele nacht tot onze beschikking. Onze eerste nacht samen, een droom die uitkomt. De kans dat we een bekende tegenkomen is, in Amsterdam, voor hem wat groter dan voor mij maar voor het geval dát hebben we voor beide varianten een smoes bedacht, die we zo overtuigend mogelijk zullen acteren als het moment daar ooit om vraagt. Ik ben voor hem een trouwe cliënt uit een gegoede familie. Hij is voor mij een oud-collega, die na jaren in het buitenland even in Nederland is. Ik hoef pas morgen rond de lunch thuis te zijn, Roos zit in het complot en Sander zorgt voor de kinderen. Mark is er al, ik zie hem meteen. Als ik naar hem toeloop, staat hij breed lachend op om me te begroeten. Zijn zwarte lokken zijn wat langer geworden, zijn blauwe ogen steken schitterend af bij zijn gebruinde gezicht. Hij draagt een camelkleurig zomers pak met een strak gestreken lichtblauw hemd, waarvan alleen het bovenste knoopje open is. Hij pakt me bij mijn middel, kust me vol op de mond en trekt me tegen zich aan. Wat geeft het, we kennen hier niemand en lossen straks weer op in de stad. Even is er niks anders dan onze zachte lippen op elkaar, de magie en chemie is voelbaar. Tot we weer terugkeren in de werkelijkheid en aan tafel gaan zitten.
We bekijken de klassieke gerechten op de kaart, praten over alledaagse dingen en werpen elkaar ondertussen verlangende blikken toe. We zijn het snel eens en Mark bestelt voor ons allebei champagne, de cocktail van Hollandse garnalen en de entrecote.
‘Hoe is het met je minnaars?’, vraagt hij ineens. Ik schrik een beetje, wil de andere mannen er liefst buiten laten maar dat zal Mark niet accepteren en ergens wil ik graag indruk op hem maken. Ik knabbel wat gegeneerd aan het stukje brood waar hij voor mij een dikke laag roomboter op heeft gesmeerd, terwijl ik vertel over Simon, Tommy en de recente date met David. Hier en daar laat ik wat details weg, hij hoeft niet alles te weten. De garnalencocktail is heerlijk, Mark heeft er een Picpoul de Pinet bij besteld en onder tafel zijn voeten tussen de mijne gezet. Onze kuiten liggen losjes tegen elkaar, een tikje plagerig duwt hij mijn dijen wat uit elkaar. Boven tafel reikt hij naar mijn hand en aait met zijn duim een aantal keer zachtjes over mijn vingers. Zijn aanraking doet me gloeien, ik verdrink in zijn ogen.
Mark laat twee glazen Tempranillo en nog een fles water aanrukken en zodra de entrecote op tafel staat, krijgt zijn heerlijke stem een pikante ondertoon.
‘Zo geil dat je de lingerie draagt die ik voor je heb uitgekozen. Ik verlang er hevig naar om je eruit te pellen.’
‘Oh Mark, ik ook.’
‘We gaan een echte minnares van jou maken.’
‘Ik wil niets liever.’
Terwijl we onze steakmessen in de entrecote zetten, gaat Mark verder over hoeveel zin hij in me heeft en dat hij me straks nog even een seksshop wil laten zien. Ik vind het allemaal prima, zolang ik hem erbij krijg. We sluiten af met een kopje koffie en, zoals het hoort, een amarettootje. Ik vraag om de rekening, die ik makkelijk kan betalen omdat ik thuis contanten afroom voor in de ‘verlangenpot’. Tegen de maître zeg ik, met een knipoog, dat het zwart geld is. Mark kan het wel waarderen en bedankt me met een zoen. Rozig en verzadigd lopen we gearmd over de gracht, we duiken een portiek in voor een zoen, die al snel een tongzoen wordt. We gaan langs de Amstel richting Stopera, die lichtroze kleurt in de avondzon. Er zijn allerlei bootjes op het water, we blijven even stilstaan op de Blauwe Brug om ze te bekijken. Vanuit alle richtingen stromen mensen toe, achter de hoge ramen van het operagebouw zijn al wijn nippende theaterbezoekers zichtbaar.
Soepel loodst Mark ons langs de controle en garderobe, hij heeft uiteraard de beste plaatsen geregeld. Ik hou van opera en verheug me op deze bijzondere uitvoering. Rij 9 aan het uiteinde, zodat we in ieder geval aan één kant geen buren hebben. Zo te zien helemaal uitverkocht, de zaal loopt vol. Het voelt zo vanzelfsprekend dat wij hier samen zijn, mensen die ons bekijken zien gewoon een mooi stel. De lichten gaan uit en het orkest begint, Mark legt zijn hand op mijn knie. We gaan beiden op in de strakke enscenering en de loepzuivere klanken van de sopraan, onze handen zoeken en vinden elkaar. Bij ‘Un bel di, vedremo’, een aria aan het begin van de tweede akte, haalt hij zijn hand uit de mijne om daarmee van achter mijn oorlelletje richting het uiteinde van mijn sleutelbeen te strelen. Hij buigt naar me toe en drukt kusjes in mijn hals. Het voelt wat ongemakkelijk en achter ons hoor ik afkeurend tonggeklak. Ik duw Mark zachtjes overeind, hij kijkt me met een charmante boevenblik aan maar gedraagt zich verder. In de pauze heb ik op de WC’S een momentje alleen, mijn spiegelbeeld bevestigt dat ik in bloedvorm ben en de lust spat uit mijn ogen. Er is nog genoeg tijd voor een drankje, Mark staat al klaar in de foyer met twee glazen champagne. We vermaken ons met het verzinnen van verhalen bij de mensen om ons heen en wat wij in de 4de akte met elkaar gaan uitspoken. Terug in de zalen raken we weer geboeid door de opera en weten het te houden bij voelende handen ergens tussen bovenbeen en knie. Na de dramatische zelfmoord van Butterfly volgt een staande ovatie. Eenmaal buiten slenteren we de stad in richting Nieuwmarkt. De nacht begint net, de terrassen zitten vol en uit een kroeg dwarrelt een flard levenslied. Op de Wallen pak ik zijn arm, misschien niet nodig maar wel fijn. Er zitten een paar dames achter de ramen die Mark goedkeurend gadeslaan maar het echte lonken laten ze achterwege, omdat hij mij aan de arm heeft. Er lopen dronken toeristen en een zwervertype hangt kotsend over de reling van de brug, Amsterdam blijft toch een unieke stad.
‘Hier is het.’, zegt Mark en trekt me een seksshop in. De zaak is op een onappetijtelijk roze manier verlicht en er klinkt wat onbeduidende muziek in een taal die ik niet herken. De man achter de kassa gunt ons een hoofdknikje en krijgt er eentje van Mark retour. Hij loopt rechtstreeks naar een wand, vol speeltjes in alle soorten en maten. Ik word er giechelig van maar Mark blijft bloedserieus. Hij maakt een wijds armgebaar en zegt
‘Wat ken je al?’
‘Nou, ik heb al sinds mijn twintigste een vibrator en zo’n tril-ei heb ik ook wel eens geprobeerd.’
‘En heb je wel eens iets in je kontje gehad?’
Mark klinkt en oogt alsof hij naar mijn lievelingskleur informeert.
‘Uh, nou een beetje. Niet echt.’
‘Leuk toch om te proberen?’
Hij peilt me, ik knik. Mark trekt verschillende dozen uit de schappen en heeft er duidelijk verstand van. We kiezen er twee uit, een lipstickdikte vibrator en een setje siliconen plugs voor beginners. Mark grist nog een zweepje en een tube glijmiddel mee, beent richting de kassa en zegt net wat te hard:
‘Deze krijg je van mij.’
De man bij de kassa kijkt grijnzend in mijn richting.
‘Zozo, mevrouw, u boft maar.’
Hij probeert de spullen zo discreet mogelijk in een tasje te krijgen maar het zweepje steekt eruit en verraadt de inhoud. Mark kijkt ernaar en lacht.
‘Ja, wacht even, dit gaat zo niet. Weet je, het appartement is hier om de hoek. We gaan dit vast daar neerleggen, ok? Kunnen we daarna nog een afzakkertje bij de Kletskop doen.’
Ik knik weer en samen stappen we de winkel uit.
Avontuur in Het Land van Overspel 