Woordorgasme 12: Soneva Fushi

P12
“Merkt ze iets, denk je?”
“Maak je geen zorgen, ‘Soneva Fushi’ is een dekmantel voor het Toekomstplan. De kamer waar ze net heeft ingecheckt is speciaal voor zwangere vrouwen. Het enige waar we goed op moeten letten, is voldoende ruimte rondom haar bed. Ze moet zich volkomen op haar gemak voelen.”

In mijn riante autostoel leun ik ontspannen achterover om te wachten op de dingen die gaan komen. Vanaf het beeldschermpje schemert jouw prachtige figuur me tegemoet. Neergevlijd in de kussens zak je langzaam steeds verder weg in je schoonheidsslaap, waarbij ik je af en toe betrap op een onbewuste handbeweging in de richting van je onderbuik.

Zou je inderdaad zwanger zijn? Van wie van ons tweeën dan? Of is het biologisch mogelijk dat Bruno’s zaad en het mijne in jouw lichaam een magisch verbond sluiten dat het woord ‘navelstreng’ een compleet nieuwe betekenis geeft?

“… Maak me geil…” mompelt opeens jouw zachte, sexy kreunstem in het luidsprekertje. Er beweegt iets onder je hand, je hoofd rolt heen en weer op je kussen. Je tepels die ik langzaam zie groeien, wekken in mijn broek een heerlijke erectie tot leven.

V12 De oudere dame bij de receptie kijkt niet vreemd op als ik binnen kom vallen, al maak ik ongetwijfeld een verwilderde indruk. Een kamer voor één nacht is geen probleem en een bezoekje aan de lounge een echte aanrader. Met gepaste trots wijst ze naar een grote deur, waarachter die zich dan blijkbaar bevindt. Ik glimlach beleefd terug.
Ze gaat me voor door een lange gang, waar ze de laatste deur gedecideerd openzwaait en mij naar binnen wuift. Ze knipt het licht aan en is verdwenen.

De kamer is eenvoudig maar smaakvol en schoon. De ventilator aan het plafond zwenkt wat koelte rond. Ik laat mijn tas op de grond vallen en plof met een zucht op bed. De weelderige kussens vormen een kommetje om me heen, de spanning van de vlucht vloeit uit mijn lichaam en maakt plaats voor twijfel en schuldgevoel. Wat nu? Wegrennen is best kinderachtig, jullie zijn misschien wel heel ongerust. Nee, overdrijf niet zo. Straks zijn we weer met z’n drietjes, lachen hierom en dan moeten we maar eens een serieus gesprek hebben over wat er allemaal gaande is. Die glinsterende bedels aan de Haraketting hebben mijn fantasie aardig op hol gebracht. Als ik er toch een paar mocht hebben, kon ik thuis het leven leiden waar ik al jaren van droom. Met jou.

Hebberig laat ik mijn handen naar beneden glijden, de gedachte aan zoveel geld wekt lust op.
‘Maak me geil’, kreun ik en stroop mijn jurkje wat omhoog. Mijn vingers kruipen onder de rand van mijn stringetje, ik laat mijn benen verder uit elkaar vallen voor meer speelruimte. Het is warm en vochtig, troostend en opwindend tegelijk. Loom streel ik mezelf, precies zoals ik dat lekker vind. Voor mijn geestesoog zit ik bevallig in het gigantische bubbelbad van een villa aan een van de Italiaanse meren.  Ik word omringd door knappe mensen, die met mij of zichzelf of elkaar in de weer zijn. In de hoofdrol, zoals gebruikelijk, een jonge versie van Rutger Hauer.

Aan elke borst sabbelt een ander en mijn blonde halfgod posteert zich met een indrukwekkende erectie tussen mijn benen. Rutger trekt me naar zich toe en penetreert me net onder de waterspiegel. Twee vingers glijden in mijn soppende kutje, mijn handpalm drukt stevig op mijn klitje. Ik druk mijn billen dieper in het zachte matras en dan wellustig met draaiende heupen weer omhoog. Cirkelend verspreid ik mijn geil over mijn lipjes en plagerig klem ik mijn klitje tussen twee vingers. Er gaat een siddering door mijn onderbuik, een orgasme kondigt zich aan.

Opeens is Rutger in jou veranderd en liggen we in mijn vertrouwde bed. Je pik glijdt in en uit me, mijn benen gespreid in de lucht voor jou als houvast. Je versnelt en kijkt als een hongerige wolf op me neer, mijn neukspieren spannen aan om jouw pik tot kloppen te krijgen. Ik krom mijn rug en draai snelle, drukkende rondjes. Alle energie in de kamer wordt naar mijn klitje gezogen en verspreidt zich van daar tot in de kleinste haarvaatjes. Kronkelend lig ik op bed tot de golven uitdoven en kalmte de leegte vult. Ik bedenk wat ik jou ga sturen.

Als ik de tas naar me toetrek om mijn telefoon te pakken, glijdt het ceremoniële gewaad op de grond. Geen nieuwe berichten, zo ongerust zijn jullie dus niet. Ik typ: ‘Lieverd, ik wist het even niet meer. Moest weg, dingen op een rijtje zetten. Alles goed daar? Ik ben veilig hoor, ergens ingecheckt voor de nacht. Zullen we morgen afspreken? XV.’
Snel druk ik op ‘verzenden’ en leg de telefoon weg. Nu eerst douchen en die mooie jurk aan. Ik heb trek en zin om te dansen.