Woordorgasme 7: Verkoeling

P7 De plons waarmee jij het water raakt wekt Bruno en mij uit onze roes. Speels als een meermin wentel je in het kristallen water waaronder je handen over je heerlijke lichaam dwalen, vervormd door de breking van het licht maar de verleiding is er niet minder om. Geile blikken flitsen ons tegemoet tussen de schitteringen, terwijl je een magische cirkel om de boot heen trekt voelen we onze erecties tintelen… en dan geef je het startschot: “Wie het eerst aan land komt, krijgt strandsex!”

Alsof we in de Olympische finale zitten, zo perfect synchroon is onze afsprong. We geven elkaar geen duimbreed toe; ik ben een goede zwemmer maar merk uiteindelijk toch het leeftijdsverschil met Bruno. Zijn spierbundels ploegen een voor door het water, waarin ik tenslotte slechts kan volgen. Maar de snelste van allemaal, dat ben jij. Gracieus als een zeeleeuwin glijd je door de ene golf na de andere, en geef je ons het nakijken – wat we geen van beiden jammer vinden. Je zit al wijdbeens op de vloedlijn als ik hijgend uit de branding opsta en mijn ogen moet afschermen voor je blinkend natte naaktheid. “Waar blijven jullie nou?” doe je quasi ongeduldig, waarna je loom gaat liggen en je benen nog wat wijder spreidt om je lipjes te strelen met een schelpje op het topje van je middelvinger. Met je andere arm langs je hoofd lonk je heupwiegend naar Bruno: “Jij hebt gewonnen… kom maar op het erepodium…”

Hij knielt tussen je dijen, legt je benen verticaal langs zijn natte lijf en begint ze van onder tot boven te strelen met zijn vingertoppen. Huiverend van genot kronkel je door het ondiepe poeltje dat om je heen ontstaat. Ik besluit om me even niet met jullie te bemoeien. Bruno’s pulserende erectie reikt steeds verder over je onderbuik, hij grijpt je bij je enkels en laat zijn ballen over je lipjes op en neer rollen. “Neuk me…” hoor ik je kreunen, zingen bijna; je duwt je heupen hongerig tegen hem aan, hij volgt je ritme, tot hij zich niet meer kan beheersen en met een diepe grom helemaal bij je naar binnen stoot.

Vanaf de veranda van het zomerhuisje geniet ik in stille verrukking van het paradijselijke toneel dat zich in tegenlicht voor mijn ogen afspeelt. Het jacht zweeft in het hemelsblauw dat overvloeit in de groene deining. Die wordt naar de kust toe steeds lichter van tint, tot aan de branding die door jullie soppende kruis op gang lijkt te worden gebracht. De zeewind neemt een kermend en kreunend, hijgend en zuchtend lied mee.

Onbestuurbaar daalt mijn hand af naar mijn kruis, ik kan het toch niet laten. Jij ligt inmiddels bovenop en komt overeind om Bruno te berijden. Als hij zijn handen om je borsten vouwt kijk je even bloedgeil opzij, en zwaait naar me: “Kom lekker meedoen, joh!”

Je tong komt mijn reikhalzende genotknop tegemoet. Likje voor likje palm je me in en met je vingers in mijn kruis maak je me helemaal gek. Bruno kreunt als je kut samentrekt, jij kermt van genot als ik rondjes maak langs je lippen tot de eerste roomklodders in je mond glijden. Je trekt me aan mijn ballen dichterbij; gulzig zuig je mijn wippende erectie steeds dieper in je mond. Je gekreun trilt in mijn onderbuik, ik zie je slikken terwijl ik steeds heviger begin te spuiten.

Languit liggend laat Bruno de opkomende vloed over zich heen spoelen, waardoor de soppende geluiden uit jullie kruis steeds geiler klinken en mij over de streep trekken. Ik grijp me vast in je haar en duw grommend mijn genotknop in je keel. Kokhalzend van genot kronkel jij onder me, waardoor je niet alleen mijn orgasme stimuleert maar ook Bruno weer berijdt zodat zijn steigerende lijf spetterend door de branding stuitert. Onze driestemmige sexmantra kaatst rond in de lagune, tot ik me gewonnen geef. Als ik krachteloos instort lijken de palmen te applaudisseren voor ons optreden vol kracht en gratie, sensualiteit en geilheid – mens en natuur in volmaakte harmonie.

V7 ‘Schatje, schatje, kom eens terug!’, ik tik op je wang en schud aan je schouder. Bruno zorgt met zijn lichaam voor schaduw en kijkt bezorgd. Er druipt wat van je sperma langs mijn kin, jij bent na je orgasme in elkaar gezakt en niet aanspreekbaar. Routinematig check ik je pols, die gelukkig krachtig en regelmatig is. Wat een stom idee ook van me om je zo uit te putten met die zwemwedstrijd. Je had nooit gewonnen maar je geeft alles zodra ik je uitdaag. Arme man, ik zou beter voor je moeten zorgen.

Je opent lodderig je ogen en hebt even nodig om te beseffen waar je bent. Met een zucht laat je je hoofd weer in het zand vallen, opgelucht kus ik je.
‘Ik draai, ik geloof niet dat ik jullie kan bijbenen.’
‘Bruno en ik gaan je in de hangmat leggen, je hebt gewoon een beetje rust nodig’
‘Ok, blijf je bij me?’
‘Altijd, het komt goed.’

Met moeite krijgen we je overeind en tussen ons in. Bruno is sterk genoeg om je in zijn eentje te ondersteunen maar ik wijk niet van je zijde. Zwijgend en strompelend bereiken we de veranda en helpen je in de hangmat. Je zucht een keer diep en valt dan in slaap.
Ik zit op een krukje naast je en pak je hand om even je pols controleren maar zeker ook om je aan te raken. Het zal allemaal wel meevallen maar ik maak me toch zorgen.
Mocht het nodig zijn dan is het minstens drie uur varen naar de dichtstbijzijnde arts.

Zo kwetsbaar heb ik je nog nooit gezien, de grijze krulletjes op je borst glinsteren van het zeewater en je bovenlip trilt een beetje als je uitademt. Ik streel je hand en maak een mentale foto van dit moment. Ik voel me nu zo dichtbij je, kostbare momenten in onze vage relatie. Bruno kucht, hij weet waarschijnlijk niet goed wat hij met de situatie aanmoet. Hij overhandigt me een fles water en een waaier en legt teder een natte, verkoelende lap op jouw voorhoofd.
‘Ik ga wat kokosnoten en fruit verzamelen, hij zal straks wel trek hebben. Red jij je hier?’
‘Ja hoor’, ik probeer nonchalant te klinken.
Jij wordt even wakker en kijkt ons om beurten aan. Een lome glimlach vormt zich rond je lippen en je slaapt als een vredig baby’tje verder.

Ik zie nu pas dat Bruno een traditionele lendendoek heeft aangetrokken en een machete draagt alsof het een Zwitsers zakmesje is. Voor ik er iets over kan zeggen, springt hij van de veranda en verdwijnt tussen de kokospalmen in de bosschages. Het oogt erg natuurlijk, te natuurlijk misschien.  Ik wuif je wat koelte toe met de waaier en probeer mijn gedachten te ordenen. Dat lukt niet, er ontbreken essentiële stukjes. Antwoorden die alleen jullie me kunnen geven. Ik wil weten wie jullie zijn, hoe jullie band is. Als jij opgeknapt bent, ga ik de knuppel in het hoenderhok gooien. We zitten sowieso nog een week met elkaar op dit eiland, er mag wel wat opgehelderd worden.

De lagune lonkt naar me, ik laat jou liggen. Het warme zand omsluit mijn blote voeten, de zon streelt mijn rondingen. Genietend loop ik de golven in, het zijdezachte water laat mijn borsten deinen. De oceaan wast me schoon en stelt me gerust.