Brief aan de Krant

Dit weekend stond een grote special over online daten in de Volkskrant. Ik was erg benieuwd wat er gezegd zou worden over de ‘gebonden gebruikers’. Wat denk je? Geen woord, letterlijk geen woord. Zo krijg je mij wel in de pen en onderstaande vloeide eruit. Ik heb het naar de redactie gestuurd maar het lijkt me sterk dat dit in de krant komt. 
Fijne dag! XM
p.s. Ik heb de standaard afwijzingsmail gekregen, de Volkskrant gaat mijn reactie niet plaatsen.

Gretig begon ik zaterdag aan Vonk, met een uitgebreide special over online daten. Sinds enige tijd verkeer ik in die wereld maar ik zie en hoor zelf slechts het topje van de ijsberg. Ik weet zeker dat hele volksstammen de online mogelijkheden benutten om ‘buiten de deur te eten’. Websites als Second Love hebben bij elkaar meer dan een miljoen aanmeldingen, actief of ooit geweest. Van de mensen op Tinder is minstens 30% gebonden en de chatapp Kik is meer dan 100 miljoen keer gedownload.
Het concept vreemdgaan heeft hele nieuwe dimensies gekregen, nooit eerder was het zo eenvoudig om op zoek te gaan naar avontuur, spanning en seks. Of simpelweg wat aandacht en geklets. Alles is mogelijk. Helaas eindigt vooral voor mannen de zoektocht vaak in een desillusie, ze zijn zwaar in de meerderheid en de vrouwen hebben de touwtjes in handen. Vanuit feministisch perspectief een interessante ontwikkeling.
Sommigen houden er parallelle levens op na met alter ego’s die on- en offline van alles uitspoken. De meesten zijn al in hun nopjes met een warm contact. Er ontstaan zowel onstuimige affaires als dierbare vriendschappen, het is soms net een stamkroeg met darkroom.
De mannen moeten ook nog uitkijken dat ze niet ten prooi vallen aan criminelen, die ongestraft nepprofielen gebruiken om ze in de val te lokken. De politie krijgt deze boeven niet te pakken omdat slachtoffers geen aangifte durven doen van de beroving en chantage. Dit alleen al lijkt me een journalistieke natte droom. Maar ja, tot mijn verbazing wordt er in de dertien pagina’s tellende special letterlijk met geen woord gerept over de ‘gebonden’ gebruikers. Zowel de journalisten als de wetenschappers lijken deze groep niet te kennen. Het is dus een zodanig taboe dat de redactie heeft besloten het niet aan te snijden ofwel men deelt een grote blinde vlek.
Wat mij betreft zou de met nevelen omhulde wereld van het online vreemdgaan uitvoerig bestudeerd mogen worden maar ik zie dat niet snel gebeuren. Zeker als een krant als de Volkskrant zo omzichtig om dit taboe heen laveert of eenvoudigweg 30% van de onderzochte populatie over het hoofd ziet. 
Een gemiste kans.
Marise van der Boom (echte naam bij de schrijfster bekend)
Den Haag

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s