Rutu Pa’u

Hieronder staat mijn finale-verhaal voor de EWA Schrijfmarathon.
Ik heb er een 5de plaats aan overgehouden. Ja, dat is teleurstellend, zelfs als je bedenkt dat we met 40 deelnemers zijn begonnen.

De opdracht: Schrijf een erotisch spookverhaal van maximaal 1200 woorden.

XM

Rutu Pa’u

Volgende week stap ik voor de tweede keer in het huwelijksbootje en mijn vriendinnen hebben een ‘Dolle Avond’ voor me georganiseerd. De drank vloeit rijkelijk en de stemming is sentimenteel en intiem. Ik ben net op het vakje met de bonusvraag beland: ‘Ga alsnog rein het huwelijk in door een groot geheim met ons te delen.’ Ik kijk de kring rond, zie afwachtende ogen en voel een spannende stilte. Het zou zonde zijn om ze teleur te stellen. Langzaam neem ik een grote slok van mijn gin-tonic.

‘Vooruit, ik neem jullie 20 jaar mee terug in de tijd. Op weg naar huis na mijn reis door Australië, maak ik een tussenstop op Rarotonga in de Stille Zuidzee. Ik toer met mijn huurscootertje linksom of rechtsom over het eiland en tijdens een van mijn tochtjes ontdek ik een soort kerk. Er klinkt gezang en ik besluit een kijkje te nemen. Onopvallend maar niet onopgemerkt neem ik plaats op de achterste bank en ga op in de ceremonie.

Er zijn ongeveer 50 mensen, mannen en vrouwen in alle leeftijden. Muzikanten bespelen de pa’u, de lokale trommel, terwijl de rest zingt en danst. Ik doe als vanzelf mee en beantwoord de nieuwsgierige blikken met een glimlach. Een paar vrouwen wenken me en ik krijg een bloemenkrans op mijn hoofd. We kunnen elkaar niet verstaan maar ze vinden mij, een lange blonde vrouw, duidelijk een bezienswaardigheid.

Tijdens de nazit wordt een jongeman aan me voorgesteld, die een beetje Engels spreekt.
Hij heet Rangi, dat betekent ‘God van de Lucht’. Het is een knappe verschijning met die vrouwelijke zweem die zo kenmerkend is voor de ‘islanders’. Elegante trekken gecombineerd met goed ontwikkelde spieren, versierd met tattoos. Rangi vertelt dat ze ‘de lange witte’ een cadeau willen geven, ik word uitgenodigd voor een bijzondere ceremonie. Verwachtingsvol kijken donkere ogen me van alle kanten aan, ik kan onmogelijk ‘nee’ zeggen. Er barst luid gejoel los als Rangi vertaalt dat ik kom.

Die avond douche ik uitgebreid en smeer me helemaal in met zoet geurende jasmijnolie. Mijn enige maar mooie feestjurkje heeft alle uitspattingen tijdens deze reis overleefd, ik ben klaar voor de grande finale. Rangi komt precies op de afgesproken tijd het grindpad van mijn beachhostel oprijden. Hij begroet me met een grote glimlach en een verlegen omhelzing.
Het is fijn in zijn armen, ik druk een snel kusje op zijn wang. Als ik op mijn scootertje wil stappen, houdt hij me tegen. Het is beter dat ik bij hem achterop ga, we moeten blijkbaar over een stuk onverharde weg. De krantenkoppen schieten door mijn hoofd, dit gaat tegen alle regels van het soloreizen in. Toch pak ik de helm aan en ga mee.

In de schemering rijden we over de rondweg, het eiland is op zijn mooist. De lucht kleurt alle tinten rood achter de zwarte silhouetten van de palmbomen. Rangi slaat rechtsaf het bos in, ik moet hem goed vasthouden om niet van de motor te stuiteren. Hij houdt stil onderaan een houten trap, die tegen een steile rotswand lijkt geplakt. De echo van de pa’u heeft een sterk aanzuigende werking. Ik twijfel niet en begin te klimmen.

We komen uit op een groot plateau, deels overkapt door een hangend stuk rots. Het feest is al in volle gang en de ongeveer honderd aanwezigen dragen rieten rokjes en kleurige lappen. Naast een groot vuur staat een met tapijten beklede bedbank, waarop een weelderig uitgedoste man zich uitstrekt. Rondom hem staan manshoge houten beelden, die door jonge vrouwen worden behangen met bloemen. De sfeer is broeierig en de trommels zijn meeslepender dan in de kerk. Er wordt gedanst en gedronken, afwisselend prikkelen bloemen, kokos en vuur mijn neus.

We mogen plaatsnemen op twee rieten stoelen tegenover ‘de chef’. Ik probeer zijn blik te vangen, hij ontwijkt me. Misschien is dat wel heel ongepast. We eten vis in kokos en drinken iets bitterzoets, het smaakt aards en goddelijk tegelijk. Ik geniet en voel me licht in mijn hoofd. Op dat moment valt de muziek stil en rijst de man van de bedbank op. Hij kijkt me indringend aan en even wil ik vluchten. Ik maan mezelf tot kalmte, wil me niet belachelijk maken door een onschuldig ritueel te verpesten met Westerse hysterie. Als de trommels het ritme weer oppakken, begint hij te zingen en te zwaaien met zijn vederen staf. Twee verleidelijke vrouwen pakken me bij de arm en voeren me naar de bedbank. Zonder dwang maar met vloeiende bewegingen laten ze me plaatsnemen en houden me daar. Ze strelen me en fluisteren betoverende woordjes. De chef staat naast Rangi, blaast in zijn oor en zingt op bezwerende toon.

Ik voel de hitte van het vuur gloeien op mijn huid, de trommels hebben een hypnotiserende kadans en de mensen bewegen in een grote langzaam draaiende cirkel om ons heen. Ik raak bedwelmd door alle indrukken maar als Rangi uit zijn broek wordt geholpen, dringt toch tot me door wat hier gebeuren gaat. Het vervult me met angst en grote opwinding tegelijk, een mix die me verlamt. Als ik al weg zou willen, ging dat niet lukken. Mijn dames strelen mijn borsten en stropen mijn jurkje op.

Het opperhoofd staat nu echt te brullen en als hij zijn staf ten hemel heft is er een voelbare energie die me achterover op de kussens drukt. De ogen van de houten beelden gloeien rood op en er gaat een koude wind over mijn buik waar mijn tepels van overeind schieten. Rangi staat inmiddels voor me met een gigantische erectie. Hij kijkt recht door me heen, hij heeft maar één doel. Mijn dames hebben vliegensvlug mijn slipje uitgetrokken en drukken nu liefdevol mijn knieën uit elkaar. Rangi wringt zich meteen ertussen en zet zijn top tegen mijn lippen. De trommels versnellen als hij zijn pik langzaam bij me naar binnen laat glijden. Het voelt alsof er van onder tot boven lichtjes in me aangaan, zijn pik zit in mijn hele lichaam. Op het ritme van het gezang neukt hij me. De omgeving vervaagt, er hangt een koude sluimer om me heen terwijl in me de warmte rondtolt. Ik voel geen angst meer en geef me over aan de lust en kracht van deze krijger.

Als ik bijna tot een orgasme kom, draaien Rangi’s ogen weg en glijdt hij op de grond. De chef staat op en neer te springen als tussen mijn benen een mensachtige vogel oplicht. Zijn vleugels wijd gespreid en zijn lijf verbonden met het mijne. Elektriciteit golft door mijn bekken terwijl hij bezit van me neemt. Hoe bizar ook, ik voel puur genot en met een schreeuw kom ik klaar. Hij spert zijn bek open, krijst oorverdovend en spuit me vol met zijn zaad. Dan gaat het beeld op zwart.

De volgende ochtend word ik ongedeerd wakker in mijn hostel. Er ligt een briefje van Rangi, waarin hij me bedankt en toewenst dat de lucht in mijn leven altijd zuiver zal zijn. Mijn hoofd zit vol vragen maar mijn lijf voelt herboren. Ik stap op het vliegtuig naar huis en heb nooit met iemand hierover gesproken.’

Mijn vriendinnen zijn doodstil, het verhaal is ingeslagen als een bom. Niemand heeft door dat ik het ter plekke heb verzonnen.