Boudoir, geen porno

Ik had mijn ondeugende kiekjes ook met andere mannen gedeeld, die allen enthousiast waren.
Ze werden graag visueel geprikkeld en moedigden me aan dit vaker te doen. Het had mezelf ook niet onberoerd gelaten, zowel het maken van de foto’s als de reacties die ze opriepen.

Nu stond ik dus in mijn badjas voor de spiegel. Mijn zwarte kousen verdwenen in de hoogste hakken uit de collectie. Onder de badjas was ik in vol lingerie-ornaat.
Ik deed een extra laag mascara op en kleurde mijn lippen knalrood met een lipstick van zeven jaar oud. Mijn gezicht, decolleté en zelfs billen had ik flink gepoederd en mijn haar zat strak met gel naar achteren. Het was met overspelige intenties dat ik dit ging doen maar ik was trots op hoe ik eruit zag. Ik draaide mijn billen naar de grote passpiegel en trok mijn badjas omhoog. Over mijn schouder keek ik mezelf bemoedigend aan, het was tijd voor actie.

Ik had de grote bank uitgekozen als decor, alle zooi aan de kant geschoven en de gordijnen dichtgetrokken. Met de camera op mijn mobiel kon ik alle kanten uit, kwestie van instellen en in beeld springen. Ik had tien tellen tot de eerste foto in een serie van drie. Met digitale fotografie maakte het sowieso niet meer uit, een mislukt exemplaar was zo gewist. Het was intiem om mezelf te zien in de spiegel schuin achter de camera.
Dit had ik nooit eerder gedaan en ter ontspanning zette ik een muziekje op.
Ik schonk een glas vol met onze beste whisky, nam een flinke teug en stapte uit mijn badjas.

Het huis was leeg, ik had nog drie uur de tijd. Ella Fitzgerald zong door de kamer en ik danste heen en weer tussen de camera en de ‘set’. Ik gooide mezelf op de bank met mijn benen in de lucht, draaide mijn billen naar de lens en maakte een close-up van mijn borsten, gretig door mijn handen omvat. Ik kreeg steeds meer ideeën en plezier. Mijn hakken, kousen en slipje hield ik aan. Het moest boudoir worden, geen porno.
Tijdens het instellen van een kikkerperspectief zag ik mijn kruis en onderbenen prachtig in beeld. Ik hoefde alleen nog maar mijn rug iets te rechten en mijn handen op mijn knieën te leggen om de beste foto van de dag te maken.